Copyright (ook bekend als auteursrecht) is het recht van de auteur van een werk (literatuur, kunst of wetenschap) om te bepalen hoe, waar en wanneer zijn werk wordt gepubliceerd of vermenigvuldigd. Helaas is deze wet rigide en sluit hij niet altijd goed aan op nieuwe digitale en technologische ontwikkelingen. Het standaard auteursrecht gaat immers uit van het principe 'alle rechten voorbehouden'.
Er is een tegenbeweging ontstaan, die steeds meer aan belang wint: de
'free culture beweging'. Veel gebruikers willen kennis en informatie op een meer flexibele manier delen, hergebruiken en bewerken. Ook de term ‘copyleft’ verwijst naar dit pleidooi. De bekendste exponent van deze beweging is het project ‘Creative Commons’. Dit project (°2001) biedt gratis 6 creative commons licenties (‘lossere’ auteursrechtenlicenties) aan die auteurs kunnen toepassen op hun artistiek en intellectueel werk. Hierdoor kunnen werken makkelijker gekopieerd en verspreid worden. Problemen die door de huidige auteursrechtwetgeving kunnen optreden, worden zo voorkomen. Er zijn verschillende auteurs, organisaties en projecten die een Creative Commons-licentie gebruiken, waaronder Wikipedia en Wikibooks.
Wat kan je zelf doen als student of docent?
In de eerste plaats kan je zelf een werk publiceren onder een creative commons licentie. Je vermeldt dan simpelweg de betreffende licentie bij je werk. Dit doe je niet (alleen) uit idealisme, maar brengt ook je eigen werk onder de aandacht. Bovendien maak je het beschikbaar voor een breder publiek.
Daarnaast kan je ook gericht zoeken naar werken (tekst, filmpjes, afbeeldingen…) die je mag delen, aanpassen en hergebruiken, zelfs voor commerciële doeleinden. Verschillende zoekmachines en webgidsen bieden (meestal via advanced search) deze optie: Google(web) , Google(image) , Yahoo(web) , Flickr(image) , blip.tv(video) , Jamendo(music) , SpinXpress(media) , Openbeelden.nl…
Er is een tegenbeweging ontstaan, die steeds meer aan belang wint: de
'free culture beweging'. Veel gebruikers willen kennis en informatie op een meer flexibele manier delen, hergebruiken en bewerken. Ook de term ‘copyleft’ verwijst naar dit pleidooi. De bekendste exponent van deze beweging is het project ‘Creative Commons’. Dit project (°2001) biedt gratis 6 creative commons licenties (‘lossere’ auteursrechtenlicenties) aan die auteurs kunnen toepassen op hun artistiek en intellectueel werk. Hierdoor kunnen werken makkelijker gekopieerd en verspreid worden. Problemen die door de huidige auteursrechtwetgeving kunnen optreden, worden zo voorkomen. Er zijn verschillende auteurs, organisaties en projecten die een Creative Commons-licentie gebruiken, waaronder Wikipedia en Wikibooks.
Wat kan je zelf doen als student of docent?
In de eerste plaats kan je zelf een werk publiceren onder een creative commons licentie. Je vermeldt dan simpelweg de betreffende licentie bij je werk. Dit doe je niet (alleen) uit idealisme, maar brengt ook je eigen werk onder de aandacht. Bovendien maak je het beschikbaar voor een breder publiek.
Daarnaast kan je ook gericht zoeken naar werken (tekst, filmpjes, afbeeldingen…) die je mag delen, aanpassen en hergebruiken, zelfs voor commerciële doeleinden. Verschillende zoekmachines en webgidsen bieden (meestal via advanced search) deze optie: Google(web) , Google(image) , Yahoo(web) , Flickr(image) , blip.tv(video) , Jamendo(music) , SpinXpress(media) , Openbeelden.nl…
Posts
Copyright en auteursrecht zijn niet volledig gelijk te stellen. Het auteursrecht omvat het copyright maar is ruimer: het omvat ook morele rechten.
BeantwoordenVerwijderen